All Hallows Eve

Foto: Lucia Ros

Het is bijna zover: Halloween! Geen overgevlogen rage uit Amerika, maar een oorspronkelijk Europees (Christelijk) feest dat verloren gegaan was. Ik ben erg dol op feesten die in verschillende culturen gevierd worden en verschillend lijken maar eigenlijk in essentie hetzelfde zijn. Dia de los muertas, Allerzielen, All Hallows Eve, Halloween - in alle versies eren we (kort door de bocht) de doden en zenden we de goede en slechte zielen of geesten de goede kant op. De 'eenvoud' van het feit dat we allemaal afscheid moeten nemen van dierbaren en dat we dwars door culturele verschillen heen het gevoel hebben nog steeds een band met hen te kunnen hebben - dat raakt me. En dat dat ook nog verkleed mag en een vleugje magie draagt, tja dat is de kers op de taart natuurlijk.

Op de een of andere manier vieren we het ieder jaar wel. Soms met een groot feest, soms alleen met een maaltijd-met-aankleding. Hoe dan ook sta ik er altijd bij stil en steek ik minstens wat kaarsen en wierook aan. Toen de jongens kleiner waren gingen we aan het eind van het feest altijd met deksels en pollepels het huis rond - de beste manier om slechte geesten weg te jagen (met als extra bonus een goede reminder bij nachtmerries ;-)) en gegarandeerd een hoop lol!

Dit jaar vierden we het een weekje eerder omdat ik mee mocht helpen op de griezelavonden van Archeon. Uiteraard als heks - what else! Thur ging ook een avond mee en had de tijd van zijn leven!

Foto: Dichtbij.nl

Poes!

Slimme jongens, die Romeinen. Zij brachten de poes mee naar ons land. Net als nog 101 andere dingen, zoals de dakpan, de baksteen, Provencaalse kruiden, waterleidingen, kippen en beton. Om maar eens wat te noemen.

Ik ben opgevoed met honden en dacht altijd dat ik een hondenmens was. Tot we een paar jaar geleden onze eerste poes kregen. Echt niet dus - ik ben een echt kattenmens! Ik ben dol op die eigenzinnigheid en de onafhankelijkheid van katten. Mmm, misschien omdat we wel wat op elkaar lijken?

Dit is trouwens Vuurpoot, onze 6 maanden oude jeweetwelkater.

Brood!

 

 

 

Vandaag beklommen we de laatste heuvel op weg naar onze boterham met kaas: we bakten brood!

Nou doen we dat eigenlijk bijna dagelijks maar we hebben al een paar jaar een broodbakmachine, dus het echte handwerk was lang geleden. Maar ja, zo met de hand is natuurlijk wel echter :-)

 

Ik vind brood een supermooi symbool voor het hele boerenbestaan. We weten wel dat jagers/verzamelaars ook al wilde granen aten, maar voor echt gerezen brood is tijd nodig, een oven en bovenal een bepaald soort graan. We spreken niet voor niets over 'broodtarwe'. Dit is een doorgekruiste variant van oudere oergranen zoals eenkoorn en spelt. Nu steeds meer mensen een intolerantie ontwikkelen voor tarwe, wint spelt opnieuw aan populariteit. Het heeft min of meer dezelfde eigenschappen als broodtarwe en werd al door de eerste boeren verbouwd. Geen 'paleo' dus (dan moet het ouder dan 10.000 jaar zijn!), maar wel al 7000 jaar op het menu!

 

Wij maakten gewoon tarwebrood en deden het zo:

 

 

We namen 500 gram volkoren tarwemeel, een ruime theelepel zout, een eetlepel honing, 290 ml lauw water en 7 gram gedroogde gist. En oh ja, ook nog een klontje boter (zie je nou wel dat je de boter EERST moet maken :-) )  Gedroogde gist kun je vervangen door verse - aan een middelgrote knikker heb je genoeg. Beide soorten zijn te koop bij de Turkse/Marokkaanse winkel. Boter kun je vervangen door een scheut (olijf)olie.

 

We deden de gist en de honing in het lauwwarme water en lieten dat even staan. De honing 'voedt' de gist. In principe zitten er ook genoeg suikers in de tarwe, maar voor een mooi gerezen brood is een beetje honing of suiker wel fijn. Toen het mengsel een beetje schuimig was deden we het bij het meel. Vervolgens zout en boter erbij en kneden maar! Toen er een mooie bal gevormd was, lieten we die op een warm plekje van het fornuis staan (kan ook in het zonnetje op de vensterbank).

We hadden wel een nieuwsgierig aagje langs de lijn, dat vooral heel graag het honingbakje leeg wilde likken ;-) (dat mag dus NIET poes!)

 

 



Na een uur hebben we de bal nog een keer gekneed, een mooi broodje gevormd en dat in een beboterde (cake)vorm gedaan. We dekten hem af met plastic - om de warmte lekker binnen te houden. Na weer een uur rijzen ging het brood in de oven - een half uur op 225 graden.

Uit de oven, omdraaien op een rooster, even wachten.... boter en kaas en wat komkommer erop en...

Bon appetit!